Palestijnse leiders hopen in september erkenning van de Verenigde Naties te krijgen voor hun staat. Het proces is ingewikkeld en de uitkomsten zijn on zeker. Zowel Israëlische als Pales tijnse leiders hebben laten weten voor her vatting van het vredesoverleg te zijn.
In oktober is het twintig jaar geleden dat Palestijnse en Israëlische leiders in Madrid met elkaar in gesprek gingen over een vredes oplossing. De onderhandelingen hebben wat de Palestijnen betreft niet geleid tot het gewenste resultaat: een onafhankelijke staat. Dat de Joodse nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever, waar zij hun staat hopen op te richten, zich steeds verder uitbreiden, is de Palestijnen ook een doorn in het oog. Ze zeggen dat de frustratie hierover hen naar de VN drijft.
Maar de weg naar erkenning door de Verenigde Naties is bezaaid met obstakels. Het grootste probleem is dat de Palestijnen geen groen licht hebben van Washington. De Amerikaanse Senaat heeft deze week zelfs een resolutie aangenomen waarin wordt gedreigd de financiële hulp aan de Palestijnse Autoriteit in te trekken. De verwachting is dat de Verenigde Staten in de Veiligheidsraad de aanvraag van het lidmaatschap met een veto zullen torpederen.
Ook Israël is tegen een Palestijns lidmaatschap. Minister Avigdor Lieberman, die behoort tot de nationaal-rechtse partij Yisrael Beiteinu, zei dat als de Palestijnen naar de VN stappen, zijn land zich niet meer hoeft te houden aan de akkoorden die Israël en de Palestijnen in de afgelopen achttien jaar hebben gesloten. Zowel de VS als Israël staan op het standpunt dat de Palestijnen terug moeten keren naar de onderhandelingstafel en geen eenzijdige stappen dienen te ondernemen.
Lees hier verder in het RD.
Alfred Muller 
Het belangrijkste feit ontbreekt, namelijk dat deze Palestijnse actie strijdig is met alle eerdere door de Palestijnen gesloten verdragen.
Het geeft wel aan hoe veel Palestijnen zich aantrekken van getekende verdragen. Niets dus.