In de Paus Paulus de Zesde Straat komen we slechts met moeite vooruit. Maar in een zijstraat, de Straat van de Salesianen, is het rustig. Hier bezoeken we de familie Shaheen. Aanvankelijk is alleen de grootmoeder thuis, maar even later stapt haar schoondochter Norma het huis binnen. Ze was even aan het kijken bij haar kinderen die in een Syrisch-orthodoxe scoutgroep zitten. De groep is al aan het warmdraaien.
“De Syrisch-orthodoxen zijn de beste”, zegt Norma. Een aantal van hun scouts zijn zelfs in Schotland geweest om zich te bekwamen in het bespelen van de doedelzakken. De Syrisch-orthodoxe scouts oefenen een keer per week. Maar in de weken voor kerst oefenen ze drie keer per week samen met de Syrisch-orthodoxe scouts uit Jeruzalem. De Syrisch-orthodoxe kerk is vandaag met een groep van 250 scouts vertegenwoordigd.
Nachtmis
De televisie staat in de hoek en zendt beelden uit van het Kribbeplein, dat in de verte te zien is als we uit het raam kijken. Norma vertelt dat slechts weinigen vandaag de nachtmis bij kunnen wonen. Ze is van plan de kerkdienst op de televisie te volgen. Maar morgenvroeg is er opnieuw een mis, waar iedereen welkom is.
Morgen gaat ze bij haar vader op bezoek. Daar komt dan de hele familie. En maandag gaat ze op bezoek bij haar neef, waar weer een ander groot deel van de familie bijeenkomt.
Zo gaat dat elk jaar met kerst: de 24e is de dag van de scoutgroepen die voor de Latijnse patriarch uit door de Ster Straat naar het Kribbeplein marcheren. Vanavond treden op het Kribbeplein de koren op. Vannacht is de nachtmis. En op 25 en 26 december bezoeken de Palestijnse christenen de familieleden.
Pelgrimsroute
Terwijl Norma vertelt, komen er familieleden binnen. Handen schudden en elkaar Merry Christmas wensen. Het wordt steeds voller in huis. Opnieuw besef ik dat de familieband onder de christenen erg sterk is.
We besluiten plaats te maken voor de nieuwkomers en vervolgen onze weg. We dalen de trapreden af die de Straat van de Salesianen met de traditionele pelgrimsroute verbinden, die door de Ster Straat loopt.
Even later sta ik op het Kribbeplein. Daar is weinig te doen. Een groepje Palestijnse meisjes in traditionele klederdracht, om, zo vertelt hun aanvoerster, te laten zien dat ook Palestijnen een eigen erfgoed hebben. Op het podium nabij staat een band oorverdovende muziek te maken.
Pas na lange tijd verschijnen vanuit de Ster Straat de eerste scoutgroepen. Voorop lopen de vaandeldragers en de man met een lange baton die deze meters hoog de lucht inwerpt en behendig weer opvangt. Dan volgen de jongens en meisjes met doedelzakken, trommels en andere muziekinstrumenten. Zeker een uur lang verschijnen steeds weer nieuwe groepen. De Syrisch-orthodoxen zijn een van de laatsten. En inderdaad: ze spelen bijzonder goed.
Zwaailicht
Eindelijk. Na lange tijd verschijnen ver weg in de mensenmenigte de blauwe zwaailichten. Het teken dat de patriarch mgr. Fouad Twal arriveert. Een groep geestelijken in witte gewaden wacht hem op. Een aantal potige kerels banen de weg voor de kerkvorst, zodat deze ongestoord naar de Geboortekerk kan schrijden. In de St. Catherina – de kerk naast de Geboortekerk – draagt hij vannacht de nachtmis op.
Na het evenement besluiten we naar het Huis van de Vrede te gaan, een christelijk hostel. Het wordt gerund door de evangelische Aqleh familie, die de gave heeft van gastvrijheid. Iedereen krijgt altijd snel het gevoel welkom te zijn. De huismoeder vertelt dat het wekenlang rustig is geweest. Maar nu zitten ze helemaal vol, met veertig gasten. Vooral jonge buitenlanders uit de hele wereld.
We wensen elkaar Merry Christmas en vervolgen onze weg. Terug naar Jeruzalem.
* * *
Dit artikel verscheen ook op de website van het RD. Zie daar ook voor meer foto’s.
Voor achtergrond over de scouting groepen zie ook hier bij Digibron.
Alfred Muller 