Het is altijd triest om een veelbelovende politicus te zien mislukken. Helemaal erg is het als dat gebeurt in een tijd waarin een land deze hard nodig heeft. Ik heb het over Isaac Herzog, de voorzitter van de Arbeiderspartij en het hoofd van de Zionistische Unie, die zijn partij met Hatnuah vormt.
Het gaat niet goed in Israël en daarom heeft de regering een krachtige oppositie nodig. De veiligheid die premier Netanyahu beloofde, laat te wensen over. Dat bleek de afgelopen week weer bij de bomaanslag op een stadsbus in Jeruzalem. Enkele ministers in het kabinet willen de vrijheid van meningsuiting en de onafhankelijkheid van het hooggerechtshof inperken.
De band tussen Israël en de diaspora verslapt. Onder de Amerikaanse Joden, met name de jongeren, neemt de kritiek op Israël toe. Zij zijn Israëls behandeling van Palestijnen op de Westelijke Jordaanoever beu. De huidige regering voert het land in de richting van één staat voor Israëliërs en Palestijnen. Dat betekent op termijn het einde van Israël als Joodse en democratische staat.
Appartementen voor buitenlanders
Het afgelopen weekend stond de bijlage van The Jerusalem Post bol van de advertenties waarin projectontwikkelaars hun pompeuze appartementen proberen te verkopen aan schatrijke buitenlanders die voor Pesach in het land zijn. Daarmee hebben ze elk open plekje in het centrum van Jeruzalem en langs de zee volgezet. Maar in de grote steden betaalbare woningen bouwen voor jonge Israëlische gezinnen: ho maar.
De huidige regering werpt de oppositieleider dagelijks gouden kansen toe. Maar in plaats van frontaal in de aanval te gaan, sukkelt Herzog met rechts mee. Vorige week zei hij op een partijconferentie in Ashkelon dat Yesh Atid van Yair Lapid het beter doet in de peilingen omdat die steeds verder naar rechts opschuift. Hij suggereerde ook dat zijn partij moet stoppen met het publiek het gevoel te geven dat ze „van de Arabieren houdt.”
Zijn de Arabische Israëliërs dan geen burgers? Hebben de rechtse politici hen nog niet genoeg van de Joodse staat vervreemd? Moet de belangrijkste oppositiepartij dat ook nog doen?
Perspectief bieden
De Arbeiderspartij dient deze zwakke politicus snel te vervangen. De nieuwe oppositieleider mag niet meezingen in Netanyahu’s koor. Deze moet ook de niet-Joodse minderheden in het land omarmen. Wat nodig is, is iemand die perspectief biedt op een politieke regeling met de Palestijnen. Een regeling die de veiligheid vergroot en de spanningen verkleint.
De vroegere chef-staf Gabi Ashkenazi laat het vacuüm onbenut dat Herzog heeft gecreëerd. Hij werpt zich nog niet op als mogelijke nieuwe leider. Shelly Yachimovich en oud-defensieminister Amir Peretz bereiden zich voor op een mogelijke comeback.
Knessetlid Erel Margalit roert zich eveneens. Hij publiceerde een video waarmee hij met grof taalgebruik de rechts-extremisten aanvalt die het publieke debat bepalen en de linksen die dat toestaan. De titel: geef ons ons land terug.
Foto: © Alfred Muller
Elke week in het RD.nl. ‘Israël Ingezoomd’. Informatief, analyserend, opiniërend, kort. Altijd met foto.
Alfred Muller 