Opeens lijkt de twijfel overal op te duiken. In de kranten, in de radio- en televisieprogramma’s. De vraag is hoe veilig Israël eigenlijk is.
Ik heb het niet over de veiligheid in de komende kerstvakantie of zomervakantie. Maar de veiligheid van de burgers op lange termijn of in een oorlog.
Dat er juist nu twijfel ontstaat is geen wonder. Een aantal recente ontwikkelingen zijn verontrustend. De Russische president Vladimir Poetin heeft Syrië het S-300-luchtafweersysteem geleverd. Daarmee is het voor de Israëlische luchtmacht moeilijker geworden doelen van Iran en Hezbollah aan te vallen. Dit kan de strategische positie van Israël verzwakken.
Of neem de laatste uitwisseling van bommen en raketgranaten tussen Hamas en Israël in november. Een man uit Netivot vertelde op de radio dat hij 30 seconden heeft om de schuilkelder te bereiken. Als hij het onmiddellijk op een looppas zet –wat zeker ’s nachts onmogelijk is, al helemaal met kleine kinderen thuis– duurt het tenminste 35 seconden om die te bereiken. Burgers klaagden er bovendien over dat de deur van de schuilkelder op slot zat. „Tenslotte heeft de politie de deur opengebroken”, zei een vrouw. Zo’n 2,5 miljoen Israëliërs hebben helemaal geen schuilkelder in de buurt.
Uitspraken
En dan zijn er de uitspraken van militaire leiders. Het hoofd van de burgerbescherming, generaal Tamir Yadai, zei deze week dat de burgers in Tel Aviv bij een volgende oorlog niet gezellig op het terrasje koffie kunnen drinken. Dat was een understatement. Hij betoogde dat een volgende oorlog voor de burgers problematisch zal zijn. Het zal moeilijk zijn de dienstverlening op gang te houden en de bevolking voldoende weerbaarheid te geven.
Stafchef Gadi Eisenkot zegt echter dat het leger goed voorbereid is op oorlog. Het is volgens hem in de afgelopen jaren beter geworden. Dat is ongetwijfeld waar, maar hetzelfde geldt voor de strijdkrachten van de vijanden.
Maar de ombudsman van het leger, (reservist) generaal Yitzhak Brick, heeft een rapport gepubliceerd waarin hij de noodklok luidt. „Het leger is momenteel in een van de ergste crises”, citeerde The jerusalem Post hem. „Het is mogelijk niet langer in staat het hoofd te bieden aan potentiële dreigingen.”
Manco’s
Op zich is de twijfel nuttig. Niets is zo gevaarlijk als valse gerustheid. Topmilitairen dienen manco’s op te sporen en te corrigeren. Van een valse rust was bijvoorbeeld sprake na de Zesdaagse Oorlog van 1967. Israël betaalde daar een zware prijs voor in de oorlog van 1973.
Maar jammer is dat de politieke machthebbers – in tegenstelling tot velen in de bevolking – geen oog hebben voor binnenlandse gevaren. De scheuren in de samenleving zijn onder het laatste kabinet van Benjamin Netanyahu groter geworden. De natiestaatwet maakt geen melding van het principe van gelijkheid. De wet vergroot de kloof met de niet-joodse landgenoten. Als echte populisten nemen de ministers artiesten onder vuur die kritiek leveren, mensenrechtenorganisaties en organisaties die aan coëxistentie werken.
Op de Westelijke Jordaanoever valt de logica van de Netanyahu-ploeg helemaal niet meer te volgen. Hoe dient het toewerken naar één staat voor Joden en miljoenen Palestijnen zonder burgerrechten de veiligheid? Het is werken aan een bom. Elke gerustheid op dit gebied is valse gerustheid.
Beeld: Artiesten onder vuur. Studenten van de kunstacademie demonstreren voor de Knesset tegen het wetsvoorstel op culturele loyaliteit. De wet moet de minister van Cultuur het recht geven subsidies weg te nemen bij artiesten die symbolen van de staat onteren. Het voorstel is nog niet aangenomen. @ Alfred Muller
Elke week beschouwing over gebeurtenissen in Israël vanuit Israël. #IsraelIngezoomd
Jemima is een christelijke organisatie die zich richt op het verlenen van zorg aan mensen met een verstandelijke en/of lichamelijke beperking op de Westelijke Jordaanoever.
www.jemima.nl
Alfred Muller 