Niemand weet precies hoeveel katten er in Israël wonen, maar de schatting die die de ronde doet is twee miljoen. Minstens 22 katten leven er rond ons flatgebouw.
Ik heb ze namelijk geteld. Er zaten 22 voor onze deur, in afwachting van een buurvrouw, die elke avond naar beneden daalt om witte plastic bordjes te plaatsen en daar eten op te leggen. Ik zag laatst dat een bezorger een hele doos met blikjes kattenvoer voor haar deur had gezet.
Sommige straatkatten stonden voor het raam van de voordeur van het flatgebouw en keken of ze al wat zagen komen. Anderen zaten op de muurtjes, de ogen gericht op de voordeur. Weer andere katten zaten rustig in de tuin te wachten.
Beschut
Ook heeft ze „kattenhuisjes” geplaatst in de tuin, zodat de beestjes een plaats hebben, beschut tegen regen en wind. Wat de katten minder waarderen is dat ze af en toe de kattenvanger van de gemeente aan laat rukken. Maar ook dat is met de beste bedoelingen. Ze wijst bepaalde beestjes aan, die hij met stukjes vlees in de kooi lokt.
De kattenvanger plaatst de kooien in de auto en rijdt de straat uit. Op naar de dierenarts van de gemeente, die ze steriliseert. Een paar dagen later komt dezelfde man terug om ze weer op dezelfde plaats op vrije voeten te stellen.
En ze is lang niet de enige in de wijk die naar ze omziet. In een naburig flatgebouw woont een bejaard echtpaar dat zich al jarenlang inspant voor het welzijn van deze stadsdieren. Toen ik daar laatst naar binnenstapte voor een praatje, een glaasje drinken en pannenkoeken, zag ik dat twee van de vijf stoelen in de huiskamer al bezet waren. Daarop stonden namelijk manden met een kat erin, die lekker lagen te slapen.
Hongerig
Vijf straatkatten wonen inmiddels bij haar in huis. ’s Nachts slapen ze binnen, ’s morgens stappen ze door de achterdeur naar de tuin om te doen wat ze moeten doen. Overdag lopen ook andere viervoeters naar binnen. „Buiten is het koud”, zegt ze, vol begrip. „Ze zijn de hele tijd hongerig. Ze kunnen de hele dag wel eten.”
Ze vertelt dat sinds de gemeente Jeruzalem de grote groene vuilcontainers heeft verwijderd en die heeft vervangen met ondergrondse vuilnisbakken met een grijze bak met klep boven de grond, het leven van de poezen er niet gemakkelijker op is geworden. De containers boden hun voedsel en beschutting. Maar, gelukkig voor de straatdieren, raken de nieuwe vuilcontainers minstens eens per week verstopt. Dan werpen de bewoners de vuilniszakken gewoon voor de bak. Met de scherpe nagels zijn de zakken zo open. Mensen zien vuilnis op straat, de viervoeters zien lekker eten.
Mijn buurvrouw zelf kan het niet meer doen, maar haar echtgenoot gaat er dagelijks in de namiddag even op uit met een tas. De katten lopen dan met de staarten omhoog achter hem aan. „Ook andere mensen werpen nu voedsel neer op de plek waar ik het neer gooi”, zegt hij. „Ze worden niet vergeten.”
Elke week uit Jeruzalem: #IsraelIngezoomd
Jemima is een christelijke organisatie die zich richt op het verlenen van zorg aan mensen met een verstandelijke en/of lichamelijke beperking in Bethlehem. Maakt u dit mede mogelijk?
www.jemima.nl
Alfred Muller 