U gaat in de komende tijd veel horen over maatregelen tegen Israël. Deze zijn nodig – zo zeggen de voorstanders – om Israël te dwingen zich terug te trekken uit de bezette gebieden. Palestijnen kunnen daar dan een eigen staat oprichten.
De meeste Europese ministers van Buitenlandse Zaken vinden dat producten die Israëliërs in de Joodse nederzettingen maken, een apart label moeten krijgen. Dat is om de klant te beschermen. Protesteert het geweten van de klant als deze een product uit een nederzetting in de winkelwagen werpt? Dan zet hij of zij dat gewoon weer terug. Het zal gaan om producten uit de Westelijke Jordaanoever, Oost-Jeruzalem en de Golan Hoogte. Wanneer de labeling begint is onbekend.
In Israël bestaat de vrees dat de labeling zal leiden tot verwarring. De kans bestaat dat winkels straks geen producten meer willen verkopen uit de gebieden die Israël in 1967 innam. Het kan ook zijn dat supermarkten straks helemaal niks meer uit Israël willen verkopen. Waarom sores op de hals halen?
Boycot
De labeling van producten mag niet verward worden met de zogeheten „BDS”. BDS betekent boycot, desinvestering en sancties. De activisten zien zichzelf als moderne burgers, die zich inspannen voor democratie en vrijheid.
De harde kern van de beweging bestaat uit linksradicalen en radicale moslims. Terwijl ze verder niets hebben wat hen verenigt, vinden ze elkaar in het bestrijden van Israël en de haat tegen de Verenigde Staten. Centra zijn steden als Parijs, Brussel, Madrid en Londen.
Waar gaat het om? Niet alle BDS’ers denken gelijk. De website van de BDS-beweging is echter duidelijk genoeg. Deze roept op tot een boycot van „alle Israëlische producten”. De doelen zijn: het beëindigen van „bezetting en kolonisering van alle Arabische landen” en het „ontmantelen van de Muur.”
Elk gebied
De praktijk laat zien dat BDS’ers zich keren tegen samenwerking met Israël op elk gebied: wetenschap, cultuur, handel en noem maar op. Ongeacht waar de universiteiten staan, de popconcerten plaatsvinden of de bedrijven zijn gevestigd, binnen of buiten de grens van voor 1967.
Als Israël zich onder druk van de boycot heeft teruggetrokken uit alle in 1967 veroverde gebieden, dan zijn we er nog niet. De beweging stelt namelijk ook dat Palestijnse vluchtelingen het recht moeten krijgen naar Israël terug te keren. Als de Palestijnse vluchtelingen daarvan op grote schaal gebruik maken, verdwijnt Israël als Joodse staat.
Met de boycot van alle Israëlische producten en de eis van terugkeer, laat zien dat het de BDS-beweging gaat om de strijd tegen het bestaan van Israël zelf. De BDS-beweging schiet zichzelf daarmee in de voet, want voor de grote meerderheid van de beschaafde wereld staat het bestaansrecht van Israël buiten kijf. Als andere volken recht hebben op een eigen land, waarom zouden Joden dat dan niet hebben?
RD-correspondent Alfred Muller levert wekelijks vanuit Jeruzalem commentaar in RD.nl in de rubriek IsraelIngezoomd.
Beeld: de muur in Bethlehem. BDS’ers vinden dat deze moet worden afgebroken.
Alfred Muller 