De Amerikaanse president Donald Trump vergroot de druk op de Palestijnen. Maar wat hij doet is riskant. Hij maakt niet alleen slachtoffers onder de Palestijnen zelf, ook Israëliërs wacht mogelijk een zware prijs.
Waar Trump blijkbaar in gelooft, is dat waar het slaan niet helpt, harder slaan nodig is. Hij wil de Palestijnen dwingen terug te keren naar het gesprek met zijn afgezanten. Deze hoeven niet meer in Ramallah aan te komen met de „deal van de eeuw”, die de Amerikaanse leider graag wil lanceren. Dat is een vredesplan om het Israëlisch-Palestijnse conflict uit de wereld te helpen.
Toen Trump eind vorig jaar Jeruzalem erkende als hoofdstad en in mei de Amerikaanse ambassade verplaatste van Tel Aviv naar Jeruzalem, verspeelde hij zijn vertrouwen. Hij zei dat hij Jeruzalem „van de tafel” heeft geveegd.
Lijst
De lijst van maatregelen die Trump nam is lang. Het gaat niet alleen om Jeruzalem. Over de tweestatenoplossing praat hij niet meer. Kritiek op de nederzettingen is van de baan. Amerikaanse subsidies aan de Palestijnse Autoriteit zijn ingetrokken omdat deze terroristen beloont.
Subsidies aan de de VN-hulporganisatie voor Palestijnse vluchtelingen, UNRWA, die onderwijs en voedsel geeft, zijn stopgezet. Fondsen voor de behandeling van Palestijnse patiënten in Oost-Jeruzalem zijn ingetrokken. Ook organisaties die vrede tussen Israëliërs en Palestijnen bevorderen, kunnen naar hun dollars fluiten.
De regering van premier Benjamin Netanyahu en hun supporters lijken enthousiast over Trump. Maar ze maken verschillende denkfouten. Vergroot de druk verder en verder en verder tot de zaak uit elkaar knalt. Jongeren kunnen de derde intifada starten. Daar zijn grote gevaren aan verbonden voor Israëlische burgers én Palestijnse burgers. Israëliërs kunnen de dupe worden van terreuraanvallen, Palestijnen van de stappen die het Israëlische leger neemt om de opstand weer de kop in te drukken. Een nieuwe intifada vergroot ook de haat en het wantrouwen aan beide kanten.
Hamas
Als de Palestijnse Autoriteit in elkaar zakt onder Trumps druk, is Hamas graag bereid om de macht in de Palestijnse enclaves over te nemen. Op die wijze kunnen de fundamentalistische moslims hun terreurcampagne tegen Israëlische burgers aanzienlijk beter uitvoeren. Dit kan ertoe leiden dat het leger de Palestijnse bevolkingscentra weer moet bezetten. Israëlische veiligheidstroepen – die nu samenwerken met hun Palestijnse collega’s – zullen dan tegenover een geduchte vijand staan. Bovendien krijgt Israël dan weer de verantwoording over het welzijn van meer dan twee miljoen Palestijnse burgers.
Ten tweede zal Trump niet aan de macht blijven. Wat als de Democraten straks weer de meerderheid vormen in het Congres en de president leveren? De kloof tussen Israël en de belangrijkste bondgenoot zal dan blijken te zijn vergroot. Israëls belang is goede relaties op te bouwen met alle partijen in de VS, niet alleen met Trumps Republikeinen.
Straks zal ook blijken dat de geschilpunten tussen Israël en de Palestijnen die Trump „van de tafel” heeft geveegd, helemaal niet verdwenen zijn. Uit zijn uitspraak blijkt dat hij geen besef heeft van de beperkingen van macht. Geschillen kunnen alleen maar worden opgelost door moeizame bilaterale onderhandelingen en pijnlijke compromissen. Daar bij kan een – neutrale – derde partij hooguit een bemiddelende rol spelen.
Alfred Muller 