Onze kerk in het Joodse deel van Jeruzalem heeft goede relaties met de buren. Enkele omwonenden maken bijvoorbeeld gebruik van de parkeerplaats en af en toe zijn er gezamenlijke activiteiten met de synagoge naast ons. Maar op zaterdag 29 februari ging er iets helemaal mis.
Ruim een uur nadat de kerkdienst was afgelopen, gooide een Joodse extremist een steen door een ruit van de voordeur. De echtgenote van de voorganger was op dat moment de vloer aan het vegen. Voor de volgende kerkdienst moet alles namelijk weer netjes zijn, want er maken verschillende gemeenten gebruik van het gebouw. Ze liep een blauwe plek op. Een jongetje stond net ver genoeg van de deur af en bleef ongedeerd.
De voorganger, die ook bij de deur stond, rende achter de vluchtende stenengooier aan en haalde hem in. De stenengooier zei dat hij zich geroepen voelde om de steen door de ruit te gooien omdat in de kerk sprake is van „afgoderij”. In zijn optiek hebben christenen namelijk drie goden. De voorganger belde de politie verschillende keren. Die kwam en hield hem aan. De politiewoordvoerder zei dat hij aan een psychologisch onderzoek zal worden onderworpen.
Brandstichting
Het was niet het eerste en ook niet het ergste geval van geweld tegen onze kerk. Zo brandde in 1982 het gebouw tot de grond toe af. In de nieuwe kerk ontstond in 2007 zware schade door brandstichting. In 2012 kalkten extremisten godslasterlijke leuzen op de buitenmuren.
In oktober 2012 riep de toenmalige voorganger Chuck Kopp tijdens een bijeenkomst met Israëliërs die hun solidariteit kwamen tonen, de autoriteiten op de wet te handhaven. De politie had toen namelijk geen arrestaties verricht. Kopp zei toen ook dat de kerk van een nieuw veiligheidssysteem was voorzien, waardoor de politie daders snel kan opsporen. Dat nieuwe systeem heeft zijn nut op die zaterdag bewezen. De actie van de stenengooier staat op verschillende video-camera’s, die in en rond de kerk zijn aangebracht.
De verdachte is echter weer vrijgelaten. Een advocaat zegt dat de staat over moet gaan tot vervolging, omdat er bewijzen zijn.
Geweld tegen kerken komt soms voor. Al staan verreweg de meeste Israëliërs en Palestijnen verdraagzaam tegenover aanhangers van andere godsdiensten, er blijven altijd kleindenkenden. Sommigen zijn zelfs zo fanatiek dat ze tot misdaden overgaan.
Problematisch
Natuurlijk, de Joods-christelijke geschiedenis is problematisch. Christenen hebben door de geschiedenis heen Joden zwaar vervolgd. Maar na de Holocaust is er gelukkig veel verbeterd in de relatie. Zo heeft de rooms-katholieke kerk tijdens het Tweede Vaticaans Concilie (1962-965) de vervangingsleer („de kerk is in de plaats van Israël gekomen”) afgewezen en vele andere denominaties hebben dat ook gedaan.
Een belangrijke remedie tegen onverdraagzaamheid is educatie. Voor Israëlische Joden zijn er cursussen om te leren over de christelijke gemeenschappen, hun tradities en hun erfgoed. Het materiaal is bedoeld om basiskennis bij te brengen en begrip voor en tolerantie jegens minderheden te versterken. Voor Arabische christenen zijn er cursussen over de Joodse tradities.
Belangrijk ook is de houding van geestelijke leiders. Onze voorganger hoopt de rabbijn op te sporen van de jongeman om met hem te spreken. Geestelijke leiders zijn essentieel om hun gehoor verdraagzaamheid bij te brengen.
Beeld: Narkis Street Congregation.
Een versie van dit bericht stond ook in het Reformatorisch Dagblad.
Jemima is een christelijke organisatie die zich richt op het verlenen van zorg aan mensen met een verstandelijke en/of lichamelijke beperking in Bethlehem. Maakt u dit mede mogelijk?
www.jemima.nl
Alfred Muller 