Van meet af aan hebben we het coronavirus ernstig opgevat. Begin januari bleek al dat er in China iets ernstigs aan de hand was. Maar we hadden toen – eigenlijk tegen beter weten in – nog de hoop dat de wereldwijde verspreiding van het virus kon worden voorkomen.
Mijn echtgenote hoeft nu niet meer naar haar werk, maar haar salaris wordt voorlopig gelukkig uitbetaald. Elke dag bellen we drie of vier vrienden of collega’s om te vragen hoe ze het maken. Persconferenties en interviews gaan per telefoon en kerkdiensten volgen we online.
Interessant was om te zien hoe het publiek zich gedraagt op de sociale media. Verontrustend was dat sommigen het gevaar bagatelliseerden. Ze wisten te melden dat „aan de griep veel meer mensen doodgaan” of dat „het vooral zieke ouderen zijn die aan de ziekte overlijden.” Maar de griep doet al veel langer de ronde dan COVID-19. En het percentage dat aan de griep overlijdt is veel lager. Bovendien is elk mensenleven kostbaar – jong en oud.
Trump op de troon
De raarste reacties stonden op Amerikaanse religieuze websites. Begin dit jaar kon het allemaal niet stuk met Donald Trump op de troon, een vredesplan voor Israël en Palestina dat de politieke ambities van de Palestijnen de grond inboort, stijgende cijfers op de beurs en een opwekking die op het punt stond te komen. En dan komt er opeens die aanval van de media, links, en de Democraten op Trump aan de vooravond van wat zijn herkiezing had moeten worden. Dat deden ze door het gevaar van het coronavirus op te blazen en te beweren dat de president de ernst niet op tijd inzag.
Gelukkig nam de Israëlische regering de dreiging serieus. In de afgelopen dagen verscheen premier en Likudleider Benjamin Netanyahu verschillende keren om een uur of negen s’avonds op de televisie. Met een somber gelaat kondigde hij nieuwe maatregelen aan. Het ministerie van Gezondheid drong aan op forse stappen, ondanks de klappen die de economie zal krijgen. Het lijkt in Israël momenteel minder gevaarlijk dan in Europa of de Verenigde Staten. Het land heeft controle over de grenzen en wie geen burger is of resident komt het land niet in.
Begin vorige week leek een deel van het publiek nog niet echt doordrongen van de dreiging. Toen gedroegen vele burgers zich alsof de Pesachvakantie vervroegd was aangebroken. Ze gingen gezellig naar het strand of naar de parken met kinderen of vrienden.
Twee meter
Inmiddels is het kwartje gevallen. De gezichten staan somber. Burgers houden twee meter afstand van elkaar. Op straat is het bijna net zo rustig als op sjabbat. Het dringend appel is inmiddels veranderd in een bevel, waarvan alleen mag worden afgeweken bij noodzaak.
Netanyahu schakelde zelfs de veiligheidsdienst in. Deze mag wat hem betreft mobiele telefoons traceren om te controleren waar coronapatiënten zich bevinden en met wie ze in aanraking zijn geweest.
Het Hooggerechtshof stelde terecht dat het parlement dit omstreden besluit had moeten goedkeuren. Het virus is geen excuus. In deze tijd van video- en telefoonverbindingen is beraad mogelijk als parlementariërs van elkaar verwijderd zijn. Voor Netanyahu en zijn Likud mag de noodsituatie geen excuus zijn om de democratische verworvenheden te negeren.
Beeld: Boven: De gemeente Jeruzalem laat de straat schoonspuiten. Midden: Mr Hamid van een tankstation waar nog maar weinig auto’s tanken. Vidar Norberg.
Jemima is een christelijke organisatie die zich richt op het verlenen van zorg aan mensen met een verstandelijke en/of lichamelijke beperking in Bethlehem. Maakt u dit mede mogelijk?
www.jemima.nl
Alfred Muller 