De Nederlandse Debora Boven en Heleen Zielman slaan zich er goed doorheen in Aleh in de Negev. Ze doen mee aan het Connect-programma van de NEM in Voorthuizen, een programma voor christenen die lange tijd vrijwilligerswerk willen doen.
„We begonnen hier begin september en onze terugvlucht is op 15 juli”, zegt Debora Boven. „Ik ben van plan op 15 juli terug te keren naar Nederland. Maar ik ben ook bereid langer te blijven als er dan nog geen vluchten naar Nederland zijn.”
De hele coronacrisis is een soort stroom waarin ze meezwemt. De kindertehuizen waarin zij werkte, gingen opeens dicht. „Ik kwam zo in de huizen voor volwassen bewoners terecht. We moesten opeens pakken aan en haarnetjes en maskers op. Vooral die handschoentjes zijn irritant, maar ik leerde ze snel omwisselen. Het masker zat eerst in de weg, maar ik ben er nu zo aan gewend dat ik het niet echt meer merk.”
Temperatuur
Ze woont in een huis dat Aleh huurt in mosjav Maslul, een kilometer van de faciliteit. Elke dag fietst ze naar haar werk. Als ze daar arriveert, meet iemand eerst haar temperatuur.
„Toen we hoorden dat er geen vluchten meer zouden zijn, hebben we gepraat met mensen van de NEM in Jeruzalem. Ze zeiden: Je mag blijven omdat je voor lange tijd komt. Ik heb er eigenlijk niet over nagedacht om terug te gaan. Ik kan hier helpen en anderen tot zegen zijn.”
Sinds de coronacrisis uitbrak, kunnen zij en de andere zeven vrijwilligers die bij haar in huis wonen de boodschappen online bestellen. Aleh zorgt dat een chauffeur ze brengt. „Ze zijn bij Aleh heel alert. Ze geven ons veel steun. Het is moeilijk om op de hoogte te blijven van het nieuws. Met de mensen in de mosjav waarin we wonen hebben we niet veel contact.”
Quarantaine
Heleen Zielman en een andere vrijwilliger moest ruim een week in quarantaine omdat ze in dezelfde ruimte had gewerkt met een verpleegkundige die het virus bleek te hebben. Ze kreeg een eigen kamer in het tweede huis voor vrijwilligers. „We kregen eten mee dat we zelf klaar moesten maken.”
„Mijn ouders zouden op 11 maart komen”, zegt Heleen. „Op het laatste moment moest de reis worden afgezegd. Het purimfeestje in Aleh werd ook afgezegd. Toen dacht ik: dit is heel serieus. Ik vond het heel jammer dat een paar vrijwilligers die goede vrienden waren geworden, vervroegd naar huis moesten. Nu zijn we met acht vrijwilligers uit Nederland, Duitsland, Guatemala, Puerto Rico en Taiwan.”
„Ik vond het niet angstwekkend toen het allemaal begon. Ik dacht: stel je voor dat ik het krijg. Dan wordt het een soort griep waar je wel weer overheen komt, want ik ben gezond. Wat ik wel eng vond is dat als er iemand in Aleh besmet zou worden. Het virus kan een grote impact op de bewoners hebben.”
https://www.neareastministry.nl
Een versie van dit artikel stond ook in het Reformatorisch Dagblad.
Jemima is een christelijke organisatie die zich richt op het verlenen van zorg aan mensen met een verstandelijke en/of lichamelijke beperking in Bethlehem. Maakt u dit mede mogelijk?
www.jemima.nl
Alfred Muller 