Ze bouwden de soeka “omdat het een gebod is”, zegt Moshe Zemel, die samen met zijn vrouw Yocheved vanuit Florida naar Israël immigreerde. “De eerste plaats waar de Joden zich legerden toen ze uit Egypte vertrokken was Soekot, de plaats van de loofhutten. Overdag werd het volk begeleid door wolken van heerlijkheid en ’s nachts door pilaren van vuur. God was steeds bij het Joodse volk. Als we in de soeka zitten is het alsof Gods aanwezigheid hier is.”
Het echtpaar eet tijdens de zeven dagen van het feest zo veel mogelijk in de loofhut. Met een temperatuur die schommelt tussen de 34 graden overdag en de 22 ’s nacht is dat goed te doen. “We worden verondersteld koekjes, cake of brood in de soeka te eten. Als we iets drinken of fruit of groente eten, hoeft dat niet hier. Een paar neven die in Jeruzalem studeren en een kleinzoon hebben er ook in geslapen.”
Als Zemel ’s morgens om even naar zessen naar de synagoge gaat, gaan een citrusvrucht (de “etrog”), en takjes van een dadelboom, loofboom en beekwilg mee. Zemel bidt er bijna anderhalf uur. Zijn vrouw: “Hij heeft veel tijd nodig omdat hij veel extra gebeden doet.”
Als Zemel naar de synagoge gaat, gaat de etrog mee
Aan het Loofhuttenfeest gaan Rosj Hasjana -het Joodse Nieuwjaar- en Grote Verzoendag vooraf. Een maand voor Rosj Hasjana beginnen de dagen van inkeer en terugkeer tot God, vertelt Zemel. “In de loop van het jaar hebben veel mensen de neiging een beetje af te dwalen. We proberen goede dingen te doen, maar in de praktijk van het leven maken we er hier en daar een rommeltje van. De dag van het oordeel is Rosj Hasjana. God beslist wie in het boek van het leven wordt geschreven. Op Grote Verzoendag wordt dat verzegeld.”
Hosjana Rabba
Vandaag is het Hosjana Rabba. Dat is de dag waarop God beslist hoeveel regen er valt. Morgen is het Vreugde der Wet. Dan lezen Joden in de synagoge het laatste en het eerste deel van de Thora (vijf boeken van Mozes).
Zemel en zijn vrouw bidden soms ook bij de Westelijke Muur, die zich hemelsbreed op nog geen 1,5 kilometer van hun huis bevindt. “We moesten in de tijd van de tempel drie keer per jaar een pelgrimage maken. Dat was tijdens Pesach, het Wekenfeest en Soekot. De focus lag op het heilige der heiligen. De Westelijke Muur is een van de plekken die zich het dichtst bij het heilige der heilige bevinden.”
Yocheved Zemel ziet bij de muur ook veel niet-Joodse mensen uit de hele wereld. “De profeet Zacharia zei dat alle naties naar Jeruzalem zullen trekken om te bidden en dat dat speciaal zou gebeuren met Soekot.”
Beeld: Alfred Muller
Alfred Muller 