(Egyptenaren vieren de overwinning van Mohamed Morsi. Foto: lokha, Flickr, CreativeCommons).
JERUZALEM – Veiligheidsbronnen en media in Israël verwachten dat de toch al koele relaties tussen Israël en Egypte er niet beter op zullen worden nu Mohamed Morsi van de moslimbroeders in Egypte aan het bewind is gekomen. Maar ze denken ook dat de nieuwe president het vredesverdrag zal handhaven.
Morsi haalde in het verleden herhaaldelijk fors uit naar Israël. In het afgelopen jaar zei hij echter ook dat Egypte alle internationale overeenkomsten zal naleven, inclusief het vredesakkoord met Israël van 1979. Hij ontkende deze week dat hij tegenover het Iraanse Fars nieuwsagentschap een interview had gegeven. Het Fars agentschap meldde dat Morsi het vredesverdrag met Israël wilde heroverwegen en dat hij de relaties met Iran wilde verbeteren.
Een Israëlische defensiefunctionaris vertelde het dagblad ‘Haaretz’ dat hij gelooft dat de relaties tussen Israëlische en Egyptische defensiekringen intact zullen blijven. Iran en terreur blijven vijanden van beide landen, terwijl Gaza en Hamas beide landen “gezamenlijke hoofdpijn” zullen blijven bezorgen. Hij gelooft ook dat Egyptische leger het buitenlands beleid zal blijven bepalen. Morsi mag zich bezighouden met de economie, die tot mislukken is gedoemd.
Israëlische bronnen vrezen dat het gebrek aan Egyptisch controle over de Sinaï-woestijn ertoe zal leiden dat islamitische terreurcellen daar de vrije hand krijgen, terwijl Palestijnen uit de Gazastrook hen zullen helpen. Deze cellen hebben Israël herhaaldelijk aangevallen in het afgelopen jaar.
Dr. Oded Eran schrijft in een publicatie van het Instituut voor Nationale Veiligheidsstudies dat een escalatie van terreuractiviteit vanuit de Sinaï Israël voor een dilemma zal plaatsen. Egypte zal namelijk heronderhandeling over de militaire aspecten van het vredesverdrag eisen, als Israëlische militairen plaatselijk de grens oversteken om deze te verdedigen. Volgens het vredesverdrag mag Egypte geen leger in de Sinaï hebben.
‘Haaretz’ schreef in een hoofdcommentaar dat Morsi het akkoord met Israël zal naleven omdat Egypte de Amerikaanse hulp nodig blijft hebben en omdat dit een van de bouwstenen is van het Egyptische regime. Het regime poogt zijn strategische status te herstellen en het wil deelnemen aan het vinden van oplossingen voor internationale crises.
Zonder de steun van andere landen zal Egypte er niet in slagen uit zijn enorme economische problemen te komen, een stabiele regering op te zetten en een voorspoedige toekomst op te bouwen voor de bevolking van 85 miljoen. De krant gelooft dat de Israëlische regering dan ook moet laten zien dat het een partner wil zijn van Egyptes succes. “Dat is wat goede buren doen.”
‘The Jerusalem Post’ schreef in een hoofdcommentaar dat Morsi een maand geleden een rally bijwoonde waar de leider van de moslimbroederschap, Safwat Higazi, riep dat Jeruzalem het doel is van een toekomstig Arabisch rijk. Maar het goede nieuws is volgens de krant dat de legerleiding Morsi slechts beperkte bewegingsvrijheid geeft.
Commentator Yigal Walt van ‘Yediot Ahronot’ klinkt pessimistisch. Egypte en Tunesië worden al geregeerd door moslimfundamentalisten. In Syrië gaat vroeg of laat het seculiere regime omver om plaats te maken voor een regering die door soennieten wordt geleid. Al Qaida heeft al een voet aan de grond in dat land. Hezbollah blijft dominant aanwezig in Libanon. In Jordanië zijn ook al tekenen van islamitische onrust te zien.
Walt voorzegt dat de burgers in de moslimwereld zullen ontdekken dat de keus voor de radicale islam een rampzalige keuze is. De combinatie van strijdlust, onverdraagzaamheid, onwetendheid en vijandschap tegen de niet-islamitische wereld, vormt een dodelijk mengsel dat de aanhangers van de politieke islam naar een poel van mislukking en ellende zal voeren. De tragische gevolgen zullen niet alleen in het Midden-Oosten maar over de hele wereld worden gevoeld.
Midden-Oosten deskundige professor Barry Rubin trekt in een publicatie van het Gloria Centrum fel van leer tegen de wijdverbreide naïviteit onder westerse commentatoren. Zij weigeren het gevaar van de revolutionaire islam onder ogen te zien. Toen Morsi campagne voerde predikte hij haat tegen Amerika, shariah voor Egypte, oorlog tegen Israël en verspreiding van de islamitische revolutie.
De belangrijkste problemen in het Midden-Oosten zijn volgens Rubin de agressiviteit van de revolutionaire islam en de zwakke respons van Amerika daarop. Als deze problemen niet serieus worden benader, zal het geweld toenemen.