Protestantse christenen tonen veel belangstelling voor de opgravingen in Jeruzalem van het paleis van Herodes.
Dat merkte historicus dr. Shahar Shilo tijdens de „honderden” lezingen die hij hield. In het paleis bevond zich waarschijnlijk ook de residentie van Pontius Pilatus.
In een van de gebouwen op het terrein van het Toren van David Museum in Jeruzalem hebben archeologen overblijfselen gevonden van het paleis van Herodes.
Bijbelse tekst
Op grond van de Bijbelse tekst, andere historische teksten en de archeologie geloven vele wetenschappers nu dat de Romeinse stadhouder ook in het paleis verbleef als hij in Jeruzalem was.
Herodes de Grote, die regeerde van 37 v.Chr. tot 4 v.Chr., liet een groot paleis voor zichzelf bouwen. De Joodse schrijver Flavius Josephus omschreef het als een gebouwencomplex met drie torens. Het bouwwerk telde vele kamers waarin vaten van zilver of goud stonden. Verder had het paleis zuilen en tuinen, boomgaarden, kanalen en waterputten en koperen beelden waaruit water stroomde.
Nadat de Romeinen in het jaar 6 n.Chr. het bestuur over Jeruzalem overnamen, maakten ook Romeinse stadhouders gebruik van het paleis. Zij woonden in Caesarea, maar tijdens de grote Joodse pelgrimsfeesten verbleven ze in Jeruzalem. Toen Pilatus Jezus veroordeelde, woonde in het paleis hoogstwaarschijnlijk koning Herodes Antipas, die als viervorst regeerde van 4 v.Chr tot 39 n.Chr.
Onrust
Josephus schrijft dat de stadhouder Gessius Florus, die regeerde tussen 64 en 66 n.Chr., een tribunaal had in het paleis. Zijn bewind leidde tot onrust in de stad. Hij liet Joden arresteren, geselen en kruisigen. Dit leidde ertoe dat de Joden in het jaar 66 tegen de Romeinen in opstand kwamen en het paleis verbrandden.
In de 19e eeuw werd op een deel van de grond waar het paleis stond een militair complex gebouwd. Nadat in 1989 in het complex het Toren van David Museum de deuren opende, werden bij archeologisch onderzoek steunmuren van het paleis van koning Herodes ontdekt. Behalve het fundament van het paleis vonden onderzoekers nog een muur uit de tijd van koning Hizkia.
„Op slechts een paar stappen van de huidige Jaffapoort kunnen bezoekers alle belangrijke componenten van Jeruzalems geschiedenis zien”, zegt archeoloog Amit Re’em. „De opgravingen leveren een zeldzame blik in Jeruzalems verleden op. Ze helpen ons de loop van de gebeurtenissen te begrijpen.”
Onder een school
Rooms-katholieke en orthodoxe christenen menen desondanks dat de voorgeleiding van Christus plaatsvond in de Antoniaburcht, bij de Tempelberg. Tegenwoordig bevinden de fundamenten van de burcht zich onder een school. In de buurt staat alleen nog het Ecce Homoklooster. De zogeheten lijdensweg, de Via Dolorosa, begint daar.
Maar de burcht was te klein om te dienen als zowel verblijfplaats van de soldaten als het hoofdkwartier van de stadhouder. Het belangrijkste doel van de burcht was dat de Romeinse soldaten een uitkijkpunt hadden over de Tempelberg hadden.
De huidige lijdensweg, de Via Dolorosa, begint bij de plek waar de Antionaburcht was en eindigt bij de Heilige Grafkerk, waarin zich hoogstwaarschijnlijk Golgotha en het graf van Jezus bevonden. Vrijdag zullen duizenden pelgrims deze route lopen.
Alfred Muller 