Sderot – Al is het midden in de zomervakantie, het is donderdag uiterst rustig in Sderot. Op de straten rijden slechts enkele auto’s. De stad lijkt op Jeruzalem op sabbatmorgen.
Op de bankjes ontbreken de bejaarden, terrasjes zijn vrijwel verlaten en kinderen op straat zijn haast niet te zien, al hebben ze zomervakantie. De bevolking heeft de raad gekregen op plekken te blijven waar ze binnen 15 seconden een beveiligde ruimte kunnen bereiken. Bijna iedereen blijft dus binnen.
Maar Naor Halevy komt naar buiten om zijn auto te laten zien. De ruiten zijn eruit geslagen, in de portieren zitten gaatjes en de banden zijn lek. „De verzekering betaalt niks”, zegt hij. „Maar de staat vergoedt alles.”
Speelplaats
Het gebeurde vorige week op woensdagavond. Hij bevond zich met zijn kinderen op de speelplaats tegenover zijn flat. Toen het luchtalarm klonk, rende iedereen naar het flatgebouw dat het dichtst in de buurt was. Maar voordat ze binnen waren, knalde de raketgranaat al neer op het trottoir.
De burgers van Sderot kampen al jarenlang met de vliegende bommen uit Gaza. Veel is er verbeterd nadat het leger het Iron Dome antiraketsysteem in gebruik nam. De Iron Dome komt niet in actie als een raket afvliegt op onbewoond gebied. Al onderschept het systeem ongeveer 90 procent van de luchtdoelen, soms gaat het nog mis. En dat is te zien in de straat van de leraar wiskunde.
„Ik vertel mijn kinderen zich te ontspannen”, zegt hij. „Elk kind reageert anders. Het hangt af van zijn of haar karakter. Ik zie het bij min eigen kinderen, De een reageert met meer stress dan de andere. Maar ik denk er niet over om weg te gaan. We gaan hier in Sderot bouwen.”
Flatgebouwen
En huizen zijn er in het stadje genoeg. In Sderot zijn tal van nieuwe flatgebouwen in aanbouw. Maar ook die liggen onder vuur. Een ervan werd deze vorige week geraakt. In het balkon zit een gat en het plafond is geblakerd.
In Halevy’s straat verschijnt ook burgemeester Alon Davidi. „Wij gaan door met de opbouw van onze stad. Natuurijk vinden we mensen die de nieuwe huizen willen kopen. Dat is het verschil met Gaza. Als een land Hamas of een aan Hamas verbonden organisatie geld geeft, gaat dat naar de tunnels en raketten. Hier zien we gelukkige mensen die graag een normaal leven willen leiden.”
De burgervader bezoekt de plekken die getroffen zijn en de burgers die in het ziekenhuis zijn beland. „Dit gaat nu al meer dan tien jaar zo in Sderot”, zegt hij. „We zijn in een oorlog tegen terreur gewikkeld. Als de terroristen van Gaza, de Jihad, ISIS, Hamas en andere organisaties de kans krijgen naar andere landen te gaan, dan zullen ze ook daar mensen doden. Ze doen dit bij ons, omdat wij heel dicht bij Gaza wonen.”
Kush Katif
Elders in de stad staat rabbijn Rabbi David Fendel, hoofd van de “Hesder Yeshiva”. Achter hem staat een beschadigde auto en een kinderspeelplaats, die ook vol was toen op enkele tientallen meters afstand een raket insloeg.
Hij wijt de problemen aan de evacuatie in 2005 van Kush Katif- het nederzettingenblok in Gaza. Volgens hem moet Israël naar dat gebied terugkeren. Hij geeft toe dat Israëlische woonplaatsen ook voor 2005 werden aangevallen, maar dat toen minder vaak het geval dan nu.
Hamas probeert volgens hem de geest van de Joden in Sderot te breken. „Ze vergeten dat die onbreekbaar is. Ze proberen deze stad te veranderen in een spookstad. Dat laten we hen niet doen. We maken van Sderot een hoofdstad van zionisme. Wij gaan door met de opbouw. Zij graven tunnels, wij leggen parken aan. Zij maken raketten, wij bouwen wolkenkrabbers.”
Geloof
Ari Katz, voorlichter van de Hesder Yeshiva, zegt dat de inwoners van Gush Katif bereid zijn een paar weken te lijden als het daarna maar rustig wordt. Maar een feit is dat de situatie labiel is.
Het geloof in God helpt de religieuze Joden in de stad met de verwerking van de situatie. „Hier kun je zien dat de raket ook had kunnen inslaan op de kinderspeelplaats”, zegt hij. „Als je zoiets ziet, zeg je onmiddellijk: we hebben Iemand die over ons waakt.”
Achter hem bevindt zich een kinderspeelplaats, die donderdag helemaal verlaten is. Aan de kant staan de bunkers, waar de kinderen heen kunnen vluchten bij alarm. „Het geloof in God leert ons ook dat er moeilijke tijden in het leven zullen komen. Problemen, oorlogen. Mensen zullen gewond raken of gedood worden. Ik heb kinderen in het leger. Ik weet dat ik mogelijk een prijs moet betalen. Maar het geloof in God leert mij dat wat er ook gebeurt, er een grotere zaak is. Dat is dat het Joodse volk thuiskomt. We hebben recht op dit land. Wij in Sderot geloven dat we hier moeten zijn. We doen wat juist is.”
Alfred Muller 